Bayağıdır yazamıyorum. Maalesef sürekli tekrarlayan atakların eline düştüm. Yirmi beş gün kadar sürdü ataklar. Ben de sizlere 'atak' denilen şeyin ne düzeyde gerçekleştiğini yazmak istedim. Bir kaç ayda bir gerçekleşiyor.
Hadi gelin aşama aşama öğrenelim neler oluyor.
Birinci Aşama - Başlangıç
Normalden öte ben öncelikle omuzlarımdaki gariplikle başlıyorum. Kürek kemiklerim ile omuriliğimin arasındaki boşlukta sert bir yapı oluşuyor. Yapı diyorum çünkü nasıl tanımlamam gerektiğini bilmiyorum. O yapı az da olsa bana omuz ağrısı getiriyor. Tabii bazen o ağrı nefes alamayacağım kadar artıyor.
Ama bu önemsiz bir başlangıç çünkü geçici olabiliyor.
İkinci Aşama - Ateş
Açıkçası ateşimin çıkmasını da önemsemiyorum. Her ne kadar ateşimi tıbbi olarak düşürülmese de benim için önemsiz bir gelişme. Belki de atak değildir? Öylesine bir ateştir...
Üçüncü Aşama - Artık Geliyorum Diyor
Midemde hafif bir soğukluk hissetmem, tamamdır artık. Atak geliyorum diyor. Geçmeyeceğini bildiğim halde o soğukluk hissinden rahatsız olduğum için çokça sıcak içecekler içmeye başlarım. İçecekler dedim de, sadece çay içiyorum. Ama tabii ki işe yaramıyor. Saatler sonra o soğukluk hissi midemden karnıma yayılıyor ve soğukluğun yerine ağrı geliyor. Ağrı Şiddetini yazarak tarif edemem. Çok şiddetli.
Dördüncü Aşama - Geçme belirtileri
Karın ağrım şiddetini azalttığında ise bir başka ağrı başlar. Akciğerlerimin karnıma yakın olan uç kısımlarında başlayan ağrı iyileşme belirtileridir. Ama bu ağrı biraz farklı, ara ara gelen sancılar sanki ciğerlerimde parçalanıyormuş gibi bir şey hissetmemi sağlıyor. Sancılar bir kaç saniye sürüyor ama o saniyelerde ben nefesini tutmak zorunda kalıyorum. Çünkü nefes alacak olursam gözümden yaş geliyor. Gözümden yaş gelecek olursa bizimkiler aşırı ağrım olduğunu görüp hastaneye götürebilirler. Sanki hastanede bir şey yapabilecekler de...
Altı saat. Ciğer ağrım altı saat sürüyor. Daha az ya da daha çok değil. Ama tabii bazı ataklarımda ciğer ağrısı olmuyor. Bu demek oluyor ki tekrarlayacak. İşte bu kötü.
Aşamalar bu şekilde, kafalardaki bir diğer soruya da cevap vermek istedim. Okuduğunuz için teşekkür ederim. Başka bir yazıda görüşmek üzere...
Geçmiş olsun. Gerçi bunu âdettendir diye söyledim. Çünkü bunun kronik bir rahatsızlık olduğunu biliyorum. Aslında daha önce bir iki kez bahsettiğin için senin sayende böyle bir hastalığın var olduğunu öğrenmiştim. Ama bu kadar uzun sürebileceğini yeni öğrendim. Peki, yirmi beş gün sürdü dediğin bu seferki ataklar nasıl bir periyot ile tekrarladı? Her gün mü yoksa birkaç gün arayla mı? Ve bir şeyi daha merak ettim: Bu hastalık yaşantını ne ölçüde etkiliyor?
YanıtlaSilBir yerde kolşisin ilacının hastalığa çeşitli derecelerde etki ettiğini okumuştum. Sen de büyük ihtimal bu ilacı kullanıyorsun, ilacın sendeki etkisi nedir? Atakların şiddetini mi azaltıyor?
Hastalığın tamamen tedavisinin olmaması çok kötü bir şey. Umarım gelişen teknoloji, bilim ve tıp; fmf ve diğer tamamen tedavisi mümkün olmayan hastalıkları tamamen iyileştirecek bir yol bulur.
Öncelikle teşekkür ederim :) Yirmi Beş gün sürdü ve tekrarlama süreci şu şekildeydi, tam iyileşiyorum diyorum ve tekrarlıyor. Bir kaç güne bir ateş vs yukarıda yazdıklarım tekrarlanıyor. Hastalık yaşantımı çok fazla etkilemiyor açıkçası ama sadece eğer ataktaysam ve bir yere davet edildiysem oraya gidemiyorum. Bu gibi durumlar. Kolşisin :D Bu ilacı duyunca gülüyorum. Evet tabii ki ilacı kullanıyorum yani daha doğrusu kullanıyordum. İlacın yaptığı tek şey atakları geçirme aralığımı uzatmak. Mesela iki ayda bir geçireceksem atağı üç ayda bire uzatıyor. Ama... Aması var. Bu sefer de atağın şiddeti artıyor. O yüzden ben ilacı kullanıyorum. Alıştım ya, sonuçta kurtuluş yok ve illaki bunları yaşayacağım için sorun etmiyorum açıkcası. Hatta bazen acaba ağrıdan zevk mi alıyorum diye düşünmüyor değilim :D Şaka bir yana zor bir durum ama durumu idare etmekte üzerime yok ^^
SilÇok kötü bir durum :/
YanıtlaSilkendine iyi bakmayı unutma. ilham verici birisin.
YanıtlaSilOoww çok teşekkür ederim aldığım en mutlu edici yorumlardan biriydi ^^
SilGeçmiş olsun :) Hastalığın tam olarak tedavisi yoksa onunla uyum içinde yaşayabiliyorsan ne mutlu sana ;)
YanıtlaSil